ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﻌﻨﻲ : ﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﻴﺎﺩﺳﺮﺍﻏﺖ
!

ﺍﻣﺎ …. ﺗَﻪِ ﺩﻟﺖ ﺑﮕﯽ :

ﺍﻭﻥ … ﺍﻭﻥ … ﺍﻭﻥ ..

مغزت بگه کوفت اون مرض اون !

کاش پدر مادرا بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگه‌ای برا بچه هاشون بادکنک می‌خریدن.

بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد می‌ده.

بهش یاد می‌ده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.

بهش یاد می‌ده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه لحظه، حتی بدون

هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین برن، پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.

و مهمتر از همه بهش یاد می‌ده که وقتی چیزی رو دوست داره نباید

اونقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده...

چون ممکنه برای همیشه از دستش بده

گذشتم از جلوی چشمام دارن رد میشن آهسته

تو رویام تو رو میبینم یه رویای پر از غصه

با چشمای پر از اشکم بهت راهو نشون دادم

خودم گفتم برو اما به پاهای تو افتادم

تو آسون رد شدی رفتی تو کوران غم و سختی

منم رفتم پی کارم توهم دنباله خوشبختی

کی توی قلبت جای من اومد اسممو از تو خاطر تو برد

کی بوده اینقد اینقده راحت باعثش بود که خاطراتمون مرد

چی شده حالا که ازین دنیا زندگی رو بدونه من میخوای

چه جوری میشه چه جوری میتونی میتونی با خودت کنار بیایی

یه جوری ریشه هام خوشکید که انگار کاره پاییزه

خزونه رفتنت انگار ! داره برگاشو میریزه

یه جوری گریه میکردم که بارون بینشون گم بود

کاش این رویا از آغازش فقط خواب و توهم بود

در این شبهای دلتنگی که غم با من هم آغوشه

به جز اندوه و تنهایی کسی با من نمی جوشه

کسی حالم نمی پرسه ، کسی دردم نمی دونه

نه هم درد و هم آوایی با من یک دل نمی خونه

از این سرگشتگی بیزارم و بیزار

ولی راه فراری نیست از این دیوار

با خوبي ها و بدي ها،

هرآنچه که بود؛

برگي ديگر از دفتر روزگار ورق خورد،

برگ ديگري از درخت زمان بر زمين افتاد،

سالي ديگر گذشت

روزهايت بهاري و بهارتان جاودانه باد

+ در زندگیت : تا میتوانی دلی بدست بیاور* دل شکستن هنر نمیباشد ....

                      سال نو مبارک

ناشنوا باش

وقتی همه از محال بودن آرزوهایت سخن می گویند...!

 برای خواندن زیبا ترین و پرمعنا ترین جملات و عکسها

به ادامه مطلب مراجعه کنید.

مرور خاطرات مرا به روزی میبرد که قلبم را در شرط بندی باختم .

همان روزی که با دستان سرنوشت گل یاپوچ بازی کردم .

دست پوچ به من افتاد .

کمرم زیر بار این تاوان شکست .پوچیی که قلبم ، تمام وجودم

را بلعید ...اشک در چشمانم لغزید . فریاد وجودم پشت

سد احساسم بغض کرده بود .

میدانم پوچی راهی بی انتهاست ... گاهی میخواهم

بایستم و بازی را همین جا تمام کنم ، اما باز جرعه

ای از یاد تو مینوشم . جان می گیرم و به راه می افتم ...

هنوز هم منتظرم ورق اخر را نشان بدهی . هنوز هم

گیجم که عشق است یا نفرت ...

دویدم و نہ غصہ میخوردم؛ فقط او را مے خواندم....

بی معرفت یک کلام محبت امیز تو می توانست…

این سه ماه زمستان

را گرم کند…

مسیر زندگی یک طناب باریک است

که اگر نتوانید بین عقل و قلبتان تعادل برقرار کنید سقوط شما
حتمی است …!!

خدایا دل تنگ تر از همیشه آمده ام سر قرار…

از همان وقت هایی است که دلم میخواهد از
آسمان به زمین بیایی و نوازشم کنی…

از همان وقت هایی که دلم میگیرد…

بیشتر از همیشه…

ازهمان وقت هایی که دلم میخواهد بروم در لاک تنهایی
خودم…

ازهمان وقت ها که خسته میشوم…

که کم میاورم…

که بغض و اشک هم نشینم میشود تا صدای
اذان صبح…

خدایا دل تنگم… که این دل تنگی ها باعث و بانی اش
همان دوری از توست…

انگار نسبت مستقیم ریاضی وار دارد…هرچه دورتر دل تنگ
تر…

اگر غرور نبود
چشم هایمان به جای لب هایمان سخن نمی گفتند
و ما کلام محبت را در میان نگاه های گهگاهمان
جستجو نمی کردیم

اگر دیوار نبود نزدیک تر بودیم
با اولین خمیازه به خواب می رفتیم
و هر عادت مکرر را در میان ۲۴ زندان حبس نمی کردیم

اگر خواب حقیقت داشت
همیشه خواب بودیم
هیچ رنجی بدون گنج نبود…
ولی گنج ها شاید
بدون رنج بودند

اگر همه ثروت داشتند
دل ها سکه ها را بیش از خدا نمی پرستیدند
و یک نفر در کنار خیابان خواب گندم نمی دید
تا دیگران از سر جوانمردی
بی ارزش ترین سکه هاشان را نثار او کنند
اما بی گمان صفا و سادگی می مرد…

اگر همه ثروت داشتند
اگر مرگ نبود
همه کافر بودند
و زندگی بی ارزش ترین کالا بود

بوسه یعنی خلسه در اعماق شب
بوسه یعنی آتش و گرمای تب

بوسه یعنی لذت از دلدادگی
لذت از شب، لذت از دیوانگی

بوسه یعنی حس طعم خوب عشق
طعم شیرینی به رنگ سادگی

بوسه آغازی برای ما شدن
لحظه ایی با دلبری تنها شدن

بوسه سر فصل كتاب عاشقی
بوسه رمز وارد دلها شدن

بوسه آتش می زند بر جسم و جان
بوسه یعنی عشق من ، با من بمان

شرم در دلدادگی بی معنی است
بوسه بر می دارد این شرم از میان

طعم شیرین عسل از بوسه است
پاسخ هر بوسه ایی بوسه است

بهترین هدیه پس از یك انتظار
بشنوید از من فقط یك بوسه است

بوسه را تكرار می باید كرد
بوسه یعنی عشق وآوازوسرود

بوسه یعنی وصل جانها از دو لب
بوسه یعنی پر زدن، یعنی صعود

اگر دروغ رنگ داشت
هر روز شاید
ده ها رنگین کمان در دهان ما نطفه می بست
و بی رنگی کمیاب ترین چیزها بود

اگر شکستن قلب و غرور صدا داشت
عاشقان سکوت شب را ویران می کردند

اگر به راستی خواستن توانستن بود
محال نبود وصال!
و عاشقان که همیشه خواهانند
همیشه می توانستند تنها نباشند

اگر گناه وزن داشت
هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بردارد
تو از کوله بار سنگین خویش ناله می کردی…
و من شاید کمر شکسته ترین بودم

اگر غرور نبود
چشم هایمان به جای لب هایمان سخن نمی گفتند
و ما کلام محبت را در میان نگاه های گهگاهمان
جستجو نمی کردیم

اگر دیوار نبود نزدیک تر بودیم
با اولین خمیازه به خواب می رفتیم
و هر عادت مکرر را در میان ۲۴ زندان حبس نمی کردیم

اگر خواب حقیقت داشت
همیشه خواب بودیم
هیچ رنجی بدون گنج نبود…
ولی گنج ها شاید
بدون رنج بودند

اگر همه ثروت داشتند
دل ها سکه ها را بیش از خدا نمی پرستیدند
و یک نفر در کنار خیابان خواب گندم نمی دید
تا دیگران از سر جوانمردی
بی ارزش ترین سکه هاشان را نثار او کنند
اما بی گمان صفا و سادگی می مرد…

اگر همه ثروت داشتند
اگر مرگ نبود
همه کافر بودند
و زندگی بی ارزش ترین کالا یود

اگر عشق نبود
به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم؟
کدام لحظه ی نایاب را اندیشه می کردیم؟
و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟
آری بی گمان پیش از اینها مرده بودیم…

اگر عشق نبود
اگر کینه نبود
قلبها تمامی حجم خود را در اختیار عشق می گذاشتند

اگر خداوند
یک روز آرزوی انسان را برآورده می کرد
من بی گمان
دوباره دیدن تو را آرزو می کردم و تو نیز
هرگز ندیدن مرا
آن گاه نمی دانم
به راستی خداوند کدام یک را می پذیرفت